Vandaag spoedde ik me naar de Aldi. We kwamen hier altijd Nederlanders tegen. Bij de groenteafdeling kwam ik het stroopwafelvrouwtje tegen, ik geloof dat ze Mieke heet. We hadden haar afgelopen jaren al meerdere keren op de rommelmarkten en de gewone markt gezien, ik vroeg me af hoe het maar ging nu er geen rommelmarkten zijn. Ik zei: ”He stroopwafel vrouw, hoe gaat het, zo zonder de rommelmarkten?” -”Mmm, het staat op mijn voorhoofd he..STROOPWAFEL. Ze moest er wel om lache. “Ik sta nog wel op twee markten hoor en ik heb net mijn ronde gedaan bij drie winkels hier in de buurt waar ik mijn stroopwafels ook verkoop, dus het staat niet helemaal stil. En ik heb ook nog wel wat achter in mijn auto.” Knipoog. “Ja, misschien zie ik je zo.” Toen ik in de rij voor de kassa stond, was zij net aan het afrekenen, er stonden nog twee mensen tussen ons. Dat zal dan wel een andere keer worden, ik ga wel een keer naar het winkeltje in St.Menoux waar haar stroopwafels blijkbaar ook worden verkocht. Terwijl ik in rij stond, stond ze ineens achter me met een zakje mini stroopwafels. “Kijk eens, voor jou, je moet ze wel snel opeten want de verkoopdatum is bijna verlopen.” -”Maar ik moet je daar toch iets voor geven?” “Nee, joh, de datum is toch bijna verlopen, neem maar”. -”Wat lief, dank je wel!” Wat is het toch fijn als mensen met je meedenken, goede klantenbinding! Had ik toch weer wat suiker in mijn tas, als het me zo wordt gegund dan kan het toch niet verkeerd zijn. Ik rekende af en liep naar buiten. Daar zag ik een Nederlandse camper met een ouder echtpaar. Ik wilde hun ervaringen wel eens weten, zij reden rond terwijl er nu controle zou kunnen zijn voor de lockdown. Ze bleken in de buurt te wonen en ze ging niet ver weg. Ze reden altijd in hun camper, ze waren vlak voor de lockdown nog in Spanje en Portugal geweest. Ook zij hadden nog geen controle gehad. De Auvergne scheen de streek te zijn met het minst aantal corona besmettingen. We praatten wat over de gesloten déchetterie en de vrouw vroeg zich af waarom de tandarts zijn deuren wel alweer mag openen en de kapper niet. De kapper, het schijnt nogal een ding te zijn. Ik heb de afgelopen anderhalf maand best wat mensen over hun haar horen praten, men miste hun kappersbeurt. Het scheen zelfs zo te zijn dat in Denemarken vorige week de kappers weer aan het werk mochten en dat de afspraken website crashte omdat iedereen een afspraak wilde maken. Dus tip van de week: Laat je omscholen tot kapper, dan heb je altijd werk.