Talking about the devil, of eerder angel, Roy was de afgelopen twee nachten heel de nacht stil! Niet dat dat mij weerhield om weer eens vroeg wakker te zijn. Met de verandering naar zomertijd scheelde het wel weer een uurtje. Ik stond vanochtend dan om half acht op, dus best normaal, om naar de wc te gaan en de kachel aan te doen. Nog even een half uurtje terug. Om acht uur was het inmiddels vijf graden. Snel de tweede kachel er bij aan voor een boost. Dan is het een half uur later alweer negen graden. Vannacht was het min vier! Om negen uur was het buiten rond het vriespunt. 

We zitten nog steeds met een half verlichtte camper en een waterpomp die het niet doet. Roy was ervan overtuigd dat de waterpomp de kortsluiting veroorzaakte. Ik niet, want de pomp deed het nog na de kortsluiting. Dus nou heeft hij gisteravond toch de waterpomp eruit gehaald. Ik liep af en aan met kommetjes water wat uit de leiding kwam die naar de waterpomp toeliep, de boiler moest ook nog leeg.. Dus nadat we een uur bezig waren geweest, haalde ik de andere zekering met dezelfde ampere uit het zekeringblokje en stop deze heel voorzichtig in zijn huisje, maar al bij het aanraken van het metaal komt er een vonkje. Snel terug in zijn andere vakje. Direct begint Billie Holiday te zingen dat ze zo lelijk is en ook geen mooi haar heeft maar dat ze eigenlijk de droom van iedere man is. Daar wordt je af en toe best moe van. Het blijft heel de avond in je hoofd zitten, af en toe gooit een van ons twee er een soort kattengemauw uit wat dan door moet gaan voor Billie Holiday. De radio/cd speler gaat automatisch aan als de zekering in zijn behuizing stopt…

Er was dus nog steeds sluiting, dus het was niet de pomp. Ik denk dat het het panel is waar je alle metertjes op ziet en waar de knopjes opzitten om de pomp en schakelaars aan en uit kunt zetten. Daar rook ik een paar weken terug een brandlucht. Roy rook het niet, dus hij was daar niet van overtuigd. Roy rookt, ruikt dus minder goed. We gaan vandaag naar het paneeltje kijken. Kan Roy de pomp weer installeren. 

Als het het paneel is dan hoop ik niet dat het komt door de installatie van het zonnepaneel. Dat is door een gespecialiseerd bedrijf gedaan. Maar ja, we zitten in Frankrijk met de corona, dus aan enige garantie hebben we nu niet veel, we kunnen toch niet even langs gaan.Zolang we op la Caille zitten is het ook niet zo erg. We kunnen elke dag water halen als dat nodig is en we lopen zo met de afwas naar de camping afwashoek. We staan geparkeerd op de parkeerplaats tegenover Conny’s huis, aan de zijkant van haar huis is een heel klein toiletblokje met aanrechtje erin om af te wassen. 

Tijdens het ontbijt valt mijn oog op het boek Grote Verwachtingen, In Europa deel 2 van Geert Mak. Roy vertelt af en toe wat hij leest. Nou, niets dan ellende hoor. Allemaal cijfers en dingen over banken en politiek en hoe die verwachtingen natuurlijk niet uitkwamen. Wij hadden ook grote verwachtingen, alleen hadden we, en hebben we nog steeds niet geen idee wat we verwachten. Dus het feit dat we hier in een impasse zitten, is misschien niet helemaal in de lijn der verwachting, maar ook niet vervelend. 

Gisteravond stuurde Loeki ons mijn horoscoop op, mijn maanteken blijkt kreeft: My home is my castle. Dus ik gisteren op internet verder gelezen en ik moest volgens de horoscoop voorspellingen me dit jaar meer verdiepen in de dromen en verlangens van mijn partner, om elkaar beter te leren kennen en op elkaar in te spelen. Dus wat zijn Roys dromen, wat zijn mijn dromen? We kwamen tot de conclusie dat we best tevreden zijn, we leven nu onze droom. Ik zou nog wel dat kasteeltje willen en Roy nog een expositie, eventueel dan maar in het Prada. Dus tja, simpel toch? Het zou mooi zijn als we dat dit jaar voor elkaar krijgen. Ook voor u lezer, leuk om te onthouden. Een expo en een kasteel. Grote verwachtingen! 2020! 

 

Het dagritme begint te wennen, het hebben van heel slecht internet, geen televisie. Het jezelf vermaken. De dagen vliegen voorbij, ik heb een rozenborder ontdaan van onkruid en rozen wildgroei, legde wat keien recht. Terwijl ik bezig was met het trekken van het gras, liep Lenny langs: “ Ik had allemaal nieuwe plantjes rondom het peuterbad geplant met het boomschors erom, het was zo mooi! Nu hebben de kippen het gisteren helemaal omgewoeld en mijn planten kapot gemaakt! Ze moeten van mijn planten afblijven!” Ach jee, dat is wel sneu, het zag er echt mooi uit en ze had al over een ander perk net gespannen, maar niet over dit perk en de winkels zijn dicht dus meer netten halen kan niet. Ik kijk naar het rozenperkje. Vorig jaar had ik het ook heel mooi gemaakt, net zoals andere perkjes, we hadden er ook een laag paardenmest opgegooid, lekker voer voor de rozen. Dat zou de kippen nog tegen kunnen houden. Nou niets hoor, het maakt ze niets uit. Ze vinden het heerlijk om in de paardenstront te liggen, een lekker poep en zandbad te nemen en vervolgens lekker in de zon te gaan liggen. Ik sta in de border, achter me, op de weg ligt een berg onkruid. Er staat ineens een kip achter me. Ze kijkt me aan van: ‘Mag ik al?’ of ‘ Is het wat?’ Als een kind die staat te wachten tot het zwembad open is. Nee, je mag niet en het is ook niets. Ze twijfelt, kijkt nog even en loopt weer verder. Ze zal morgen wel met haar vriendinnen komen, gaan ze lekker badderen en hangen. Ze zijn met 4 meiden. Meneer de haan heeft ze flink onder controle, hij neemt ze overal mee naar toe en om het half uur dekt hij een hen. Zo lopen ze met zijn allen het terrein af. Het is natuurlijk maar een kwestie van uren of hooguit twee dagen voordat ze een kijkje gaan nemen in het nu nog enigszins nette rozenperkje. Ik heb niet echt mijn best gedaan om het netjes te maken, er ligt een laag van de oude droge paardenmest van vorig jaar en veel bladeren die ik lekker laat liggen, handig tegen onkruid en ik weet toch dat het met de kippen in de buurt niet uit maakt. 

Het is vandaag heerlijk zonnig, maar nog wel wat fris, Roy heeft wel even geschilderd, maar hij heeft zich meer bezig gehouden met kleine klusjes. Een plastic hand ophangen in de camper en een stokje voor Lorre de papegaai die nu aan het plafond hangt. Het wordt steeds leuker in de camper! Ik moet echt weer eens wat sfeerfoto’s maken voor op Instagram.